جمهوری شرقی اروگوئه ی با 176.215 کیلومتر مربع مساحت ( دومین کشور کوچک آمریکای جنوبی بعد از سورینام)  و با سه میلیون و چهار صد و شصت و یک هزار نفر، دهمین کشور منطقه آمریکای جنوبی از نظر جمعیت است. این کشور از شمال و شمال شرقی به برزیل، از جنوب و شرق به اقیانوس اطلس و از غرب به آرژانتین و رودخانه لاپلاتا محدود گردیده و دارای ساحل در اقیانوس اطلس و سمت جنوبی رودخانه لا پلاتا می‌باشد.

 اروگوئه تا سال 1811 مستعمره اسپانیا و بعد از آن تحت سلطه برزیل قرار گرفت، اما نهایتاً در سال 1825 توانست به استقلال دست یابد. اگر چه این کشور مراحل پیشرفت را در ابتدای قرن بیستم آغاز نمود، لیکن همزمان با وقوع تحولات بین المللی و شکل گیری کودتاهای نظامی در دیگر کشورهای این منطقه، این کشور کوچک نیز تحت حکومت نظامیان (سالهای 1973 الی 1985) قرار گرفت و این وضعیت باعث شد تا روند مردم سالاری که بصورت نهادینه درآمده بود، قطع گردد، معهذا با پایان دوره دیکتاتوری، مجدداً از سال 1985 دولتهای دموکراتیک برسرکار آمده اند.

بر اساس تقسیمات کشوری اروگوئه به 19 استان و 89 بخش تقسیم گردیده است. بیشترین جمعیت کشور در مونته ویدئو پایتخت این کشور (1.3 میلیون نفر برابر 53% کل جمعیت کشور) متمرکز می‌باشد. در این خصوص 88% جمعیت آن را سفید پوستان، 8% را دورگه‌ها و 4% باقی مانده را نیز سیاه پوستان تشکیل می دهند. زبان رسمی اروگوئه اسپانیولی و دین اکثر مردم آن مسیحیت می‌باشد. مسیحیان کاتولیک با 47% جمعیت در اکثریت قرار داشته و 11% مردم این کشور را مسیحیان غیر کاتولیک تشکیل می دهند. معهذا بر اساس قانون اساسی، اروگوئه کشوری لائیک بوده و دین رسمی در این کشور وجود ندارد. ضمناً  تعداد مسلمانان این کشور نیز 1000 نفر تخمین زده می‌شود که به طور عمده ساکن شهر چویی (مرز برزیل و اروگوئه) هستند.

طبق آمار سازمان ملل متحد، اروگوئه بالاترین سطح باسوادی  (98.62 درصد از جمعیت) را در میان کشورهای آمریکای لاتین دارا بوده و بر اساس گزارش سازمان شفاف سازی بین المللی، اولین کشور آمریکای لاتین (بعد از شیلی) از نظر شفافیت امور اداری و نبودن فساد دولتی می‌باشد. اروگوئه همچنین دومین کشور آمریکای لاتین (بعد از کشور شیلی) از نظر شاخص توسعه انسانی (IDH ) و دارای رتبه 55 در سطح جهانی می‌باشد.

     اروگوئه به همراه کاستاریکا بهترین میزان توزیع ثروت در سطح کشورهای آمریکای لاتین را داشته و اقشار فقیر و ثروتمند تنها 10% جمعیت کشور را تشکیل می دهند. میزان امید به زندگی نیز در اروگوئه 77.1 سال (رده 44 در سطح جهانی) است. این کشور برخلاف شماری از کشورهای این منطقه از ثبات کافی در نظام سیاسی برخوردار بوده و وضعیت اقتصادی، جغرافیایی و فرهنگی آن سبب شده تا جایگاهی همانند کشور سوئیس را در منطقه آمریکای جنوبی برای خود تعریف نماید.

اروگوئه در یک نگاه